Al jaren probeer ik iets over kerst te schrijven, maar tot nu toe zijn deze half afgemaakte verhaaltjes steeds in de prullenmand verdwenen. Ik ben dan ook benieuwd of dit verhaaltje het gaat redden. Als ik de titel lees, krijg ik al de rillingen. Maar ik heb hem zelf verzonnen, dus even doorbijten, Henk!
Je begrijpt het vast al. Ik heb last van een enorme kerstallergie. Hij is tijdens mijn jeugd ontstaan en wil maar niet overgaan. Vroeger at ik uit protest alleen maar boerenkool tijdens de kerst, maar steeds meer doe ik mijn best om Alice nu eens een fijne kerst te bezorgen. Denk nu niet dat ik een humeurige zeurpiet ben, misschien toch een klein beetje, want tijdens de kerstdagen heb ik daar wel last van.
Dit jaar heb ik me echt voorgenomen om mijn leven te beteren. Zo heb ik voor Sinterklaas elektrische kerstboomkaarsjes zonder snoer gevraagd. Erg handig, want je kunt ze met een afstandsbediening aan- en uitzetten en zelfs het licht temperen. Maar het belangrijkste is dat het snoer nooit meer in de knoop kan raken.
Ik heb me zelfs voorgenomen een kerstboom te kopen. Wel een hele kleine, want er zaten maar tien kaarsjes in de verpakking.
Van Sint kreeg ik overigens nog wel een uitbrander. Hij had moeite met dit cadeau want dat betekende concurrentie met de Kerstman. Met de gedachte ‘heb uw naasten lief’ heeft de goedheiligman het toch maar gedaan.
Maar de grootste stap is wel, dat ik nu een echt kerstschilderij heb gemaakt. Het betrof een opdracht die was gegeven aan de groep schilders van het Open Atelier, waarvan ik deel uitmaak. De opdrachtgever was het kerkbestuur van een kerk in Hilversum, dus dat was voor ons een nieuwe uitdaging.
Het ging me echt te ver om een kerststal met kindje in de kribbe te schilderen. Toen ontstond het idee om een herder met schapen te maken. Het moesten wel heel veel schapen zijn, die als een kudde dieren volgzaam achter hun leider aan sukkelen. Omdat ik graag imposante luchten schilder, was de compositie snel bepaald. Om in de kerk te mogen hangen heb ik er ook een imposante engel bij geschilderd en zo werd het een schilderij met echt hemels licht.
Helaas stond half oktober ons leven op z’n kop toen Alice met spoed in het ziekenhuis werd opgenomen. Het schilderij kwam niet op tijd af en kreeg geen plaatsje meer in de kerk. Ik heb het later afgemaakt en heb de engel toen wat meer de vorm van een wolk gegeven.
Eén van de collega’s van onze schildergroep heeft alsnog geregeld dat mijn schilderij in restaurant “Puur smaeck” in Hilversum kon worden opgehangen. Daar ben ik erg blij mee. Ik moet alleen nog even met ze bellen dat er tijdens kerst dan alleen maar boerenkool geserveerd mag worden.
Of toch maar niet?
