Vroeger was hier ijs, nu is er alleen nog water
Het is berekoud, maar ijsberen kunnen hier niet lopen
Het schijnt dat het de schuld van de mensen is
en dat we op betere tijden moeten hopen
Ik zweef op de wind over de oceanen en gebruik weinig energie,
ontwijk de grote kerosine slurpende mensenvogels
en verbaas me over de hopen plastic die ik in het water zie
Toch is de natuur hier nog wonderschoon
De donkere zee spat op de rotsen uiteen
Het ijskoude water wordt groen, het lijkt zo gewoon
Misschien is er toch nog hoop voor later
Jan-van-Gent
Acryl op paneel (124 x 81)