In 1973 kwam de sciencefictionfilm Soylent Green uit.
Ik heb de film in die tijd gezien en hij heeft zoveel indruk op me gemaakt dat hij de inspiratie is geworden voor dit schilderij.
Het verhaal speelt zich af in 2022 en dat is dus over bijna zeven jaar.
Het lukte me niet een schilderij van mooie natuur te maken want in 2022 zou daar niets meer van over zijn.
De mensen die in het overbevolkte New York leefden hadden enkel nog kleine vierkante wafeltjes als voedsel en dat in de kleuren rood, geel en groen.
De groene wafeltjes waren zeldzaam maar waren dan ook het meest voedzaam.
Er werd al dan niet vrijwillig euthanasie gepleegd waarbij de mensen op hun sterfbed nog even mochten genieten van hoe de aarde er vroeger (1973) heeft uitgezien. De menselijke resten werden vervolgens verwerkt tot de groene wafeltjes.
De hoofdpersoon ontdekt dit, wordt opgejaagd maar weet de bevolking van zijn ontdekking op de hoogte te stellen.
Wist je trouwens dat er nu een product met de naam Soylent als maaltijd vervanger leverbaar is? Huiveringwekkend.
Acryl op paneel (70 x 50)