DE ATELIER ART AWARD
Eind december 2018 kreeg ik een mailtje dat ik een AWARD had gewonnen.
Ik had niets ingestuurd en kon niet geloven dat één van mijn schilderijen door een jury was uitgekozen.
Hierbij het verhaal
In de olie
Oudejaarsdag was ik uitzinnig van vreugde en óók nog in de olie. Was het omdat ik een mailtje van een bekende vinoloog had gekregen of speelden er andere gedachten door mijn hoofd?
Omdat ik geen liefhebber van champagne ben, toasten wij al enkele jaren met een goed glas wijn op het nieuwe jaar. Niet een normaal wijntje maar één van buitensporige kwaliteit en prijs. Nadat we vorig jaar een Châteuneuf-du-Pape uit 2013 hadden gedronken, smaakte geen enkele wijn ons meer van onze hofleveranciers AH of G&G. Dit jaar viel ons oog op een goede Amarone, maar die bleek toch niet helemaal mijn smaak te zijn.
We hadden de wijn al gekocht toen ik een mailtje van Hubrecht Duijker in mijn mailbox vond. Het kwam binnen via de mailbox van mijn website en meestal zit die alleen maar vol met spam. Het scheelde dan ook weinig of ik had hem in de prullenbak gedeponeerd. Hubrecht Duijker is een bekende vinoloog, die al honderdachtien boeken over wijn heeft geschreven. Wist hij via Google al welke wijn we hadden gekocht? Was hij het soms niet eens met onze keuze en moest ik zijn boeken nog maar eens goed lezen?
Toen ik de mail opende, ging hij alsnog bijna in de prullenbak. De inhoud ging niet over wijn en kwam mij zo onwaarschijnlijk voor dat dit wel phishing mail moest zijn. Alleen stond er deze keer geen linkje in dat ik aan moest klikken om de pineut te zijn, maar werd er een afbeelding van één van mijn schilderijen getoond. Ik vertrouwde het nog voor geen cent en belde een schildermaatje of hij een idee had of deze mail zou kunnen kloppen. Er stond namelijk dat ik de “ATELIER ART AWARD” had gewonnen. In de bijlage werd mijn manier van schilderen in prachtige bewoordingen geroemd. Dit kon niet waar zijn.
Ook stond er in de tekst dat ik in 2009 op Vaderdag van vrouw en kinderen een schilderles cadeau had gekregen. Nu begon er een belletje te rinkelen. Ruim een jaar geleden had ik wat schilderijen op een algemene site voor kunstschilders gezet en daarbij had ik dat verhaal over Vaderdag vermeld. Na verder googlen kwam ik erachter dat de prijs was uitgeloofd door het tijdschrift Atelier. Dit magazine bereikt zo’n 100.000 lezers in België en Nederland.
Pas nadat ik het januarinummer in de winkel had gekocht en mijn schilderij en naam op pagina veertig zag staan, kon ik het echt geloven.
Van Talens krijg ik nu een “Rembrandt schilderkist professional” van een paar honderd euro toegestuurd. Het is een schilderkist met olieverf, maar zelf schilder ik met acryl. Ik heb astma en kan de lucht van oplosmiddelen zoals terpentine niet verdragen. Ook droogt olieverf erg langzaam en daar heb ik het geduld niet voor. Maar de kleuren van olieverf zijn sprekender en de bijgeleverde oplosmiddelen zijn nu reukloos en minder agressief.
Genoeg argumenten om het toch eens te gaan proberen. De prijs is bedoeld om kunstenaars met een kleine k te stimuleren en dat is in mijn geval prima gelukt. Hubrecht Duijker is niet alleen vinoloog, maar hij stimuleert ons ook. Ik ben nu helemaal in de olie en daar ben ik hem dan ook dankbaar voor.