Vandaag, twee juli, zijn we op onze eerste vakantiebestemming in Frankrijk aangekomen.
We hadden via Airbnb een prachtig appartement uitgezocht. Het is in een oud klooster op een plekje langs de Seine. Toen ik laatst een vriendin schreef dat we naar het klooster gingen vroeg ze of we gingen mediteren of ontslakken. Ik vond dat wel grappig, want het was helemaal niet de bedoeling ons op te laten sluiten voor één of andere kuur.
Maar ter plekke komen we er achter dat het ons niet gemakkelijk wordt gemaakt om het klooster te verlaten.
Om uit ons appartement te ontsnappen, moeten er tweeëntachtig traptreden worden genomen. Ze zijn zeer verschillend van soort. Van prachtige marmer tot afgebrokkeld steen. Er zijn ook houten trappen, waarbij iedere tree weer een andere hoogte heeft.
Alice heeft problemen met haar knie en is net genezen van een val van een trapje met twee treden. Harvey heeft artrose in rug en knie.
Ook werd ik door andere bewoners gewaarschuwd dat er een Japanse vechthond in het klooster woont die zonder aanleiding honden en ook weleens mensen aanvalt.
Ik kan dus maar één oplossing bedenken: binnenblijven.
Het appartement is echt fantastisch en ook heel gezellig ingericht. Toch was het niet onze bedoeling de hele week binnen te blijven. Bovendien is er geen hondentoilet op onze verdieping, dus moeten we naar een oplossing zoeken.
In het plan van aanpak hebben we vastgesteld dat Alice niet meer dan vijfhonderd traptreden per dag mag betreden. De hond moet minimaal drie keer per dag worden uitgelaten. Het uitlaten wordt een spannende klus omdat een confrontatie met het Japanse monster moet worden voorkomen.
Dit kan alleen lukken indien Alice als verkenner vooruitloopt. Het klooster zit vol mysterieuze gangen, een deel daarvan is zelfs in de rotswand uitgehouwen. Maar gelukkig worden de catacomben door deuren van elkaar gescheiden.
We moeten er achter zien te komen achter welke deur het monster verstopt zit, een soort onderzoek onder de bewoners. Als dit duidelijk is kan Alice haar taak als verkenner beter uitvoeren.
Het plan behelst wel dat Alice iedere keer als de hond wordt uitgelaten, mee moet. Hiermee heeft ze dan iedere dag al vierhonderdtweeënnegentig van haar vijfhonderd treden verbruikt.
Conclusie:
Tenminste één wandeling met de hond moet gecombineerd worden met iets leuks. Een ritje langs de Seine, een bezoek aan Rouen, een lekker etentje enzovoorts.
De ochtendwandeling wordt dan noodzakelijkerwijs gecombineerd met het boodschappen doen.
Henk zal al het overige trapwerk voor zijn rekening moeten nemen. Het in en uitladen van de auto, het sjouwen van de koffers, de boodschappen enzovoorts.
Als wij deze planning goed opvolgen, zal het zeker een leuke vakantie worden.
Misschien is het wel verstandig, om de volgende keer dat we een appartement huren eerst navraag te doen op welke verdieping dat is. Ik bedacht me dit nu pas de avond voor vertrek.
Een leuke bijkomstigheid is wel, dat Alce op haar laatste vakantiedag nog achtenveertig treden over heeft. Genoeg om de tweede verdieping te halen en dat is toch ook weer een leuk vakantieuitje.