Ieder jaar vieren wij Sinterklaas samen met onze kinderen, de broer van Alice en zijn gezin. Alice heeft een goed contact met haar oudste broer en zo hebben ze ook allebei pianoles bij dezelfde concertpianiste in Amsterdam.
Dit bracht mij twee jaar geleden op het idee om een leuke Sinterklaas surprise voor mijn zwager te maken. Helaas ging deze surprise volledig de mist in.
Mijn zwager heeft een totaal andere smaak voor kunst en ik geloof niet dat ik die met hem kan delen. Toch wilde ik deze keer de uitdaging aangaan en had het idee gevat om hem met een schilderij te imponeren. Het uitgangspunt was de piano maar achteraf gezien vond ik een vleugel met openstaande klep mooier om te schilderen.
Het was mijn bedoeling hier iets abstracts, in de door hem zo geliefde felle kleuren, van te maken. Het was zoals meestal in november koud en ook nog eens mistig buiten.
Voordat ik het wist veranderde de felle kleuren in mistige grijstinten en stond de vleugel opeens op het strand, waar ik op deze koude najaarsdag zo naar verlangde.
De felle kleuren werden omgetoverd tot een mooie weerspiegeling van klankbord en snaren in de openstaande klep. Zo ontstond het schilderij “Vleugel in de mist”.
Het schilderij werd op sinterklaasavond uit beleefdheid in ontvangst genomen en kreeg een plekje boven de piano. Alleen toen de piano- annex- studeerkamer werd opgeknapt was er geen plaats meer voor en zo kwam het weer retour afzender.
Het heeft daarna op diverse exposities toch nog de nodige waardering gekregen en zo raakte mijn ego niet te veel gekwetst. Zo ook tijdens mijn laatste expositie in het Brinkhuis in Laren.
Het Brinkhuis heeft een prachtige expositie ruimte en ik was dan ook bijzonder trots dat (h)Artgalerij mij had uitgenodigd om hier te exposeren. Ik had de expositie dan ook goed voorbereid en alle schilderijen moesten perfect en recht hangen.
Toen ik op een trapje stond en hier geconcentreerd mee bezig was, werd ik aangesproken door een bewoner van dit rustieke kunstenaarsdorp.
Hij vroeg mij of ik toevallig de kunstenaar was. Vol trots en met een blos op mijn wangen kon ik bevestigen dat dit inderdaad zo was. Toen ik van mijn trapje was neergedaald, vertelde de man mij dat hij het schilderij van de vleugel zo prachtig vond.
Hij vroeg mij hoe ik zo tot dit schilderij was gekomen en of ik ook van klassieke muziek hield. Om eerlijk te zijn heb ik hem toen niet helemaal de waarheid verteld.
Vol trotst vertelde hij mij dat hij een Blütner vleugel thuis had staan. Ik vertelde hem dat wij een piano hebben van het merk Zimmerman. Beide instrumenten dateren nog uit de tijd van de ivoren toetsen en houten hamertjes. En zo ontstond er een klik, want wij vonden beiden dat instrumenten van plastic het qua geluid niet konden halen bij onze instrumenten.
Toen de beste man mij vroeg naar mijn gevoel voor klassieke muziek en of ik van pianomuziek hield, heb ik hem maar niet verteld dat ik zelf hooguit een paar maanden intensief op onze piano heb gespeeld. Gelukkig hebben Alice en dochter Irène nog veel profijt gehad van dit instrument en wordt het nog steeds veel bespeeld.
De klik was er en ik verwachte elk moment de vraag wanneer hij het schilderij kon kopen. Voor of na de expositie?
Op dat moment kwam mijn lieve Alice aangelopen. Ze mengde zich vol enthousiasme in het gesprek en vertelde de aanstaande koper dat ik het schilderij als Sinterklaassurprise had geschilderd. Ik zag het gezicht van de aanstaande koper betrekken. Om de zaak nog te redden heb ik hem uitgenodigd om naar de opening van mijn expositie te komen. Helaas heb ik de beste man nooit meer terug gezien en staat het schilderij weer in het rek met onverkochte werken.
Gelukkig werd er tijdens de expositie wel een ander schilderij verkocht. Ik weet zeker dat deze kopers er blij mee zijn. Alle schilderijen die ik tot nu toe heb verkocht riepen een bepaalde emotie bij de koper op en daar doe ik het voor. Alleen bij de vleugel in de mist is dit deze keer volledig de mist in gegaan.